زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ضمیر متصل





ضمیر متصل، ضمیر همراه و متصل به اسم یا فعل یا حرف را ضمیر متصل گویند.


۱ - انواع ضمیر



ضمیر به اعتباری یا متصل است یا منفصل.

۱.۱ - ضمیر متصل


ضمیر متصل آن است که همراه اسم، فعل یا حرف می‌آید و مستقل نیست؛ مانند ضمیر «ک» در (ما ودعک ربک وما قلی)؛ « پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است». در این آیه «ک» در «ودعک» و «ربک» ضمیر متصل است.

۲ - جایگاه ضمیر متصل



تا زمانی که آوردن ضمیر متصل ممکن باشد، ضمیر منفصل به کار نمی‌بریم. آوردن ضمیر متصل در دو مورد ممکن نیست:
۱. ابتدای جمله؛ مانند: (ایاک نعبد وایاک نستعین) ؛
۲. پس از الا؛ مانند: (وقضی ربک الا تعبدوا الا ایاه).
[۵] بستانی، بطرس، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۹۷۳.
[۶] جمعی از محققان، قاموس القرآن الکریم (المدخل)، ج۲، ص۲۲۶۱.


۳ - پانویس


 
۱. ضحی/سوره۹۳، آیه۳.    .
۲. حمد/سوره۱، آیه۵.    .
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۳۳۴.    
۴. اسراء/سوره۱۷، آیه۲۳.    .
۵. بستانی، بطرس، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۹۷۳.
۶. جمعی از محققان، قاموس القرآن الکریم (المدخل)، ج۲، ص۲۲۶۱.


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ضمیر متصل».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.